Op naar Auvers...

Vrijdag 21 aug. 2015 - Etten-Leur -> Antwerpen. 60 km.

We waren dit voorjaar in Muiden blijven steken met de Van Gogh-route en nu, met de herfst in zicht, benutten we de gelegenheid om nog even een weekje te gaan fietsen. Het Nederlandse deel kunnen we altijd nog in de weekenden doen, maar het stuk van de grens tot Auvers-sur-Oise moet eigenlijk achter elkaar gereden worden. Voor die 450 km trekken we een weekje uit, moet kunnen. 

Vriend Thomas brengt ons, heel luxe, met de auto naar de route in Etten-Leur. 
Met koffie en goede wensen nemen we afscheid: tot over een week! Daar gingen we dan....

Het is een prachtige nazomerdag en de temperatuur stijgt tot zo'n 31 graden. Door het afwisselende landschap met bossen en stukken land waar bomenkwekers zitten, is er regelmatig schaduw.

Naast het kleine protestantse kerkje in Zundert ligt een kindergrafje: 'Vincent van Gogh' staat erop. Het ligt vlak naast het kerkje alsof het gebouwtje als een moeder haar dode kind wil koesteren. Dit is Vincents broertje dat een jaar voor hem geboren werd en kort daarna overleed. Vincents vader was dominee in Zundert en hij begroef zijn kind direct naast de consistorie, waar hij het grafje dagelijks moet hebben gezien in de 20 jaar dat hij in Zundert 'stond'. Wat zou er door hem heen gegaan zijn? En hoe moet 't voor de jonge Vincent - de tweede Vincent - geweest zijn om zo vaak herinnerd te worden aan het broertje wiens naam hij nu droeg? Voelde hij 't - misschien onuitgesproken maar o, zo zichtbare - verdriet van zijn ouders dat als een klamme deken over zjjn jeugd lag? Ervoer hij dat hij nu aan de verwachtingen over Vincent moest voldoen?

Vincent speelde in de preekstoel van Pa.

Als we ons brood willen opeten op 't bankje op het kerkhof komt koster langs. Of we belangstelling hebben het kerkje van binnen te zien? Welzeker! En zo toont de koster, mw. Van Laarhoven, (check!) ons de preekstoel van waaruit Vincent's vader 's zondags preekte en waar Vincent doordeweeks verstoppertje speelde. 
Het is een lief, oud kerkje waar de lucht van de geschiedenis als een onbestemde geur in de lucht hangt. Mw. Van Laarhoven zet zelfs koffie voor ons en zo zitten we aan tafel in de consistorie waar ooit Vincent zelf rondgelopen moet hebben. Een bijzondere plek! 

Aan de markt, dichtbij het kerkje, staat nog het ouderlijk huis van Vincent, nu in gebruik als museum. We slaan het over, Antwerpen wacht en dat is nog een stevig stuk fietsen...

Prachtig jaagpad langs kanaal richting Antwerpen

"Proef het fietsgeluk"

Bollekesfeest in Antwerpen