donderdag 27 augustus 2015

Ribemont -> Compiegne

Aandeel-houdend tikte de regen op het tentdoek alsof hij ons ervan wilde overtuigen dat het menens was. Dat hoefde niet. De vorige avond hadden we de weersvoorspellingen gezien en die lieten aan duidelijkheid niets te wensen over.

Aarzelend kropen we onze droge schuilplaats uit. In no time waren de spullen ingepakt. De tent kleddernat. Fietsen dan maar. 

De dag is snel samengevat: in negen uur 85 km gefietst onder een leigrijze hemel waaruit het gestaag regende. Zo'n regen waarvan je in eerste instantie denkt: 'Het valt wel mee' maar waar je door-en doornat van wordt. 

Na een uur werd de behoefte aan koffie goed merkbaar. Eerst maar 's een lekker koffiebroodje halen voor erbij. In de meeste Franse cafés kun je geen gebak of zo bij de koffie bestellen, maar ze vinden 't prima als je 't zelf meebrengt.

Aan de meneer van de Spar in (??) gevraagd waar er een café was. 'Cafés zijn hier in het dorp maar iedereen is dicht op donderdag. Vroeger waren de kinderen vrij op die dag en daarom waren de winkels toen gesloten. Mensen zjjn hier conservatief en doen het nog steeds zo. Jullie moeten nog 20 km fietsen tot in Beautor voor er een café open is.' Geloof me, dit wil je niet horen wanneer je koud en kletsnat staat te wezen...

Langs het jaagpad van het Canal Aisne -Oise (?) fietsten we gestaag verder tot we in Beautor op een achtste wereldwonder stuitten: een kroeg die niet alleen open was, maar ook nog 's hemelse koffie serveerde! Met achterlating van poelen water rondom onze stoelen ging het verder. 

Middagpauze hielden we in een bushokje. Lekker met een stuk worst om de moed erin te houden. Maar wat is het koud als je zo kletsnat bent!! Snel verder.

Deze etappe van de reis wordt gekenmerkt door déjà vu's. Omdat voor Compiègne een aantal fietsroutes elkaar kruisen, kwamen we voorbij het stukje dat samenvalt met de Santiago-tocht in (?). Verder was ik hier drie maanden geleden toen ik de Frointlijnroute (url) reed. 


Eind goed, al goed: in Compiègne vonden we het Hotel de Flandres terug waar we vijf jaar geleden al met plezier overnachtten. En wát kan een hete douche dán lekker zijn!! Onze kamer was al snel een stilleven van drogende tent en kleren, maar dat deerde ons niet: wij zaten in bistro de Flandres achter een lekker bordje eten en een goed glas wijn. Hoe goed kan het leven zijn!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten